4. ULUSAL KADIN ÇALIŞMALARI İZMİRDE GERÇEKLEŞTİ

Ege Üniversitesi Kadın Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezi ve Ege Kadın Araştırmaları Derneği tarafından düzenlenen 4.Ulusal Kadın Çalışmaları toplantısı 7-9 Eylül 1998 tarihinde İzmir’de gerçekleştirilmiştir.Toplantıya ,Kıbrıs’ın resmi ve sivil çeşitli kuruluşlarından 15 kişi olmak üzere,üniversite kadın merkezleri,gönüllü kadın kuruluşları ve kadın platformlarının temsilcilerinden 200 kişinin sağlanmıştır. Toplantının açılış törenine,Devlet Bakanı Işılay Saygın,İzmir Valisi ve Ege Üniversitesi Rektörü katılmışlardır.

Açılış konuşmasını yapan Merkez Müdürü Prof. Dr. Sekin, Atatürk’ün Cumhuriyet’in İlanından sonra gerçekleştirdiği bir dizi devrim arasında ülkemiz kadınlarına,çağdaş Avrupa ülkelerindeki kadınların bile sahip olmadığı pek çok hakları veren yasaların bir çırpıda çıkarıldığını belirtmiş ve belki de Türk kadınlarının bu hakları mücadele sonucunda elde etmedikleri için tam değerini anlamadıkları ve şu anda uğraş verilen bilinçlendirme çalışmalarının çok daha önceden başlatılmış olmasının gerektiğini vurgulanmıştır.

Devlet Bakanı Işılay Saygın toplantıda yaptığı konuşmasında,kadın hareketinin elde ettiği kazanımlardan biri olan Kadın Araştırma Merkezlerinin kurulmasının kadın çalışmalarının kurumsallaşması açısından önemini vurgulayarak bugün 72 üniversi-temizden 13’ünde Kadın Çalışmaları Merkezi bulunmasını gurur verici bir gelişme olarak tanımlanmıştır.Bu kurumsallaşma sürecinde;Devlet Bakanlığı bünyesinde Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü’nün merkezler ve gönüllü Kadın Kuruluşları ile birlikte yürüttüğü eğitim programları ve kadınlara gelir sağlayıcı faaliyetleri hayata geçirilmesinde önemli bir çabanın destekçisi olduğunu belirten Işılay Saygın,Kadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanlığının Türkiye’de kadın sorunlarının çözümüne yönelik faaliyetlerini,anlatmış ve bu tür toplantıların sorunların işbirliği içerisinde çözümü açısından önemini vurgulayarak konuşmasını tamamlamıştır.

Açılış konuşmalarının ardından başlayan panele dört akademisyen katılmıştır. Katılımcılardan Prof. Dr. Feride Acar , kadın haklarından insan haklarına geçişi ve Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Önlenmesi Sözleşmesinin uygulanmasını izleyen çalışmalarını anlatmıştır.Prof. Dr. Ayşe Güneş Ayata ise Cumhuriyetin 75.Yılında kadın haklarının gelişimini 1923-1938, 1938-1980 ve 1980 sonrası olmak üzere üç dönemde ele alarak özetlemiştir.Prof. Dr. Ayşe Akın,en temel insan hakkı olan kadının sağlık hakkının kullanılması açısından Türkiye’de kadının Sağlık göstergelerini açıklarken , Prof. Dr. Çiğdem Kağıtçıbaşı da Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı tarafından İnsani Gelişme Raporu’ndaki Türkiye’ye ilişkin açıklamaları aktarmıştır.

Panelden sonra başlayan ve bir buçuk gün süren atölye çalışmalarında Eğitim,Hukuk ,Siyaset,Kültür,Sağlık ve Yöntem olmak üzere altı çalışma grubu oluşturulmuştur.Çalışma gruplarında katılımcıların görüş ve önerileri doğrultusunda sonuç bildirileri hazırlanmıştır.Sonuç bildirilerinde,kadınların siyasete katılmalarının önündeki engellerden birinin de eğitim olduğu belirtilmiş ve siyasetin her düzeyinde kadın kotasının en az %30olması ve kadınların siyasete teşvik edilmeleri için bir imza kampanyası başlatılarak5Aralık’ta TBMM’ye sunulması önerilerinde bulunulmuştur.Çalışma yaşamında eşit fırsatlar grubu ve medya izleme grupları kurulması ve şiddete maruz kalan kadınlar için telefon danışma hatlarının oluşturulması da diğer öneriler arasındadır.Önerilerde araştırmaların her aşamasında kullanılan dilin cinsiyetçi olmamasına özen gösterilmesi de vurgulanmıştır.

Toplantının sonunda kapanış konuşması yapan Doç. Dr. Yıldız Ecevit , kadın çalışmalarının 1970’lerden itibaren dünyadaki gelişimine değinerek,1990’lı yılların,kadınlar arasındaki hiyerarşinin ve farklı kadınlık deneyimlerinin tartışıl- dığı bir dönem olduğunu belirtmiştir.Ecevit,ayrıca kadının ezilmişliğini ve cinsiyet- ler arası hiyerarşiyi daha az dile getirdiği için,kadın çalışmaları yerine toplumsal cinsiyet çalışmalarının ortaya çıktığını vurgulamıştır.

Toplantı süresince üniversite kadın merkezlerinin katıldığı bir eşgüdüm toplantısı yapılmış ve kadın merkezlerinin kendi aralarındaki ilişkiler kadar Devlet Bakanlığı ile ilişkiler konuşularak kadın çalışanların aralarındaki iletişim ağının önemini vurgulamıştır.